مرد خاکستری فیلمی از برادران روسو یک اکشن دست اول است و موقعیت‌های هیجان‌انگیز فیلم گاه باعث می‌شود تماشاگر فرصت پلک زدن نداشته باشد. رایان گاسلینگ ابرقهرمان پرجاذبه‌ای نیست. این بازیگر به دلیل معصومیت ذاتی و البته جذابیت در فرم صورتش نمی‌تواند صرفاً یک قهرمان باشد و نیاز به پیش زمینه‌ای فراتر از مرسومات هالیوودی دارد. جا دارد اشاره‌ای دوباره به گفته هاوارد سوبر در کتاب «قدرت فیلم» داشته باشم که: قهرمان اخلاق برتر دارد و نه ابزار برتر. چگونه می‌توان گاسلینگ «لالالند» را تبدیل به نیروی سیرا سیکس در «مرد خاکستری» کرد؟. سینما این ابزار را در دست دارد تا با جذابیت بصری و ایجاد موقعیت‌های پُرکشش میزان سرگرمی و تعلیق زمانی خود را حتی به قیمت تکرار کلیشه‌ای موضوع افزایش دهد اما در جواب مشخصاً برای این فیلم باید نوشت: گاسلینگ هیچ تغییر درونی در بازی‌اش رخ نداده است بلکه داستان و کلیشه‌های آن موقعیتی برای او ایجاد کرده‌اند که بیشتر قهرمانی خود را به نمایش گذارد.

• داستان

داستان به تجربه‌گرایی در ساخت سینما و موقعیت‌های اکشن رجوع می‌کند. جذابیتی که هرچند صریح و روشن به تماشاگرش می‌گوید این فیلم یک اکشن دست اول است اما به غایت تکراری و به گونه‌ای نوشخوار داستان‌های دیگر است. برای تماشاگر عادی شده است که مثلاً در گذشته سیرا سیکس چه اتفاقاتی افتاده باشد و فیدبک‌هایی که ما در سکانس‌های پایانی فیلم از گذشته او می‌بینیم که با خفه شدن در حمام و نبرد او با لوید هنسن، کریس ایوانز، ارتباط پیدا می‌کند، تجربه‌ای نوستالژیک محسوب نمی‌شود بلکه گذری موقت از پیش زمینه ذهنی بیننده است. پس در «مرد خاکستری» با داستان خاکستری روبه‌رو هستیم که صرفاً موقعیت‌های برای نمایش بیشتر خلق می‌کند.

• اکشن

پرهزینه بودن یک فیلم تنها می‌تواند تضمینی برای بازگشت سرمایه داشته باشد و هیچ دلیلی برای آن که فیلم خوبی هم هست نمی‌شود. جیمزباند به مراتب سینمای اکشن و داستان‌گوتری نسبت به این فیلم یا فیلم «تنت» کریستوفر نولان دارد اما آنچه باعث تقاوت این دو اثر می‌شود چیست؟ سری فیلم‌های جیمزباند به بهانه اکشن و ماجراجویی در موقعیت به قصه هدفش می‌رسد و مشخصاً فیلم «مرد خاکستری»، نه لزوماً «تنت» چرا که همچنان نولان قصه را فدای اکشن نمی‌کند، از اکشن برای پوشاندن نقطه ضعف در داستان گویی استفاده می‌کند. باید اعتراف کرد که اکشن فیلم نفس گیر است اما این همه هیاهو برای چیست؟ آنچه امروزه سینما را تهدید می‌کند ابزار سینمایی و جلوه‌های سینمایی است. سینما پناه‌گاهی برای رؤیا است اما به شرطی که این رؤیا تبدیل به توهم نشود. سینمای بالیوود، هند، عمیقاً نسبت به این ابژه دامن زده است. سینمایی که گاه از تصورات کودکانه هم کودکانه‌تر است. اما نت فلیکس و هالیوود توهم را تا مرز واقعیت سینمایی می‌کنند و شاید این تنها برتری چنین کمپانی‌هایی نسبت به کمپانی‌های بالیوودی باشد. سرگرمی که همراه با آموزش و حامل یک پیام ارزشمند نباشد هیچ دستاوردی ندارد و تنها دستاوردش شهرت و سرمایه بیشتر است که آن‌هم در دنیای امروزی دیگر چیز با ارزشی محسوب نمی‌شود.

خبرآنلاین: محمدحسین مهدویان، احتمال ساخت فصل دوم «زخم‌کاری» را با یک پست اینستاگرامی قوی‌تر کرد. محمدحسین مهدویان که این روزها مشغول تولید سریال «سرخ و سفید» است، با انتشار تصویری از شخصیت مالک در سریال «زخم‌کاری» در صفحه شخصی اینستاگرامش احتمال ساخت فصل دوم این سریال را قوی‌تر کرد. او برای کپشن این پست نوشت: «بلند شو مالک». با توجه به اینکه سازندگان این سریال احتمال ساخت فصل دوم را رد نکرده بودند، شنیده‌ها حاکی از این است که فیلم‌نامه دومین فصل «زخم‌کاری» در حال آماده‌سازی است. البته موفقیت و اقبال فصل اول هم مهم‌ترین دلیل است.

مهر: مستند «آخرین پسرگلجان» به کارگردانی سید رضا حسینی محصول گروه مستند روایت فتح امروزبه روی آنتن می‌رود. مستند «آخرین پسر گلجان» به کارگردانی سید رضا حسینی محصول گروه مستند روایت فتح ازشبکه افق سیما به روی آنتن می‌رود. این مستند با محوریت زندگی شهید حسین فلاح ازروستای لاله‌زارکرمان است که درسال ۴۶ به دنیا آمد، پدرش درهمان روزهای ابتدایی تولد ازدنیا رفت و به دلیل فقر مالی مادر او به پرورشگاه مرحوم علی اکبرصنعتی درکرمان سپرده شد، حسین فلاح با شروع جنگ تحمیلی به جبهه‌های نبرد رفت و درسال ۶۳ ودرشرق دجله به شهادت رسید، پیکر این شهید درگلزار شهدای شهرستان لاله‌زار به خاک سپرده‌شده است.

ایسنا: سینمای ایرلند به عنوان نخستین کشور، نماینده رسمی خود را برای رقابت درشاخه بهترین فیلم بین‌المللی نود و پنجمین دوره جوایز اسکار معرفی کرد. آکادمی فیلم وتلویزیونی ایرلند فیلم «دخترساکت» ساخته «کولم بایرید» را به عنوان نماینده این کشوردرشاخه بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۳ معرفی کرد. داستان این فیلم درسال ۱۹۸۱ درروستایی درایرلند می‌گذرد ودرباره دختری به نام کیت (کاترین کلینچ) که ازخانواده پرجمعیت و ناکارآمد خود جدا می‌شود تا تابستان را با اقوام دور زندگی کند. این فیلم اخیراً به اولین فیلم ایرلندی زبان تبدیل شد که برنده جایزه بهترین فیلم آکادمی سینمای ایرلند شد و هفت جایزه از جمله کارگردانی، بازیگر زن، فیلمبرداری، تدوین، طراحی تولید و موسیقی را دریافت کرد.

ایسنا: تیلور سوئیفت خواننده مشهور امریکایی متهم شده که به واسطه استفاده مکرر از جت شخصی خود، مسئول نشر ۸۰۰۰ تن گازهای سمی در هوا در سال جاری است؛ درحالی که یکی از نماینده‌های او ادعا می‌کند جت شخصی این هنرمند به طور منظم قرض داده شده‌است.

پس از این‌که آژانس یارد، سوئیفت را به عنوان سلبریتی که بیشترین میزان سفر با جت شخصی خود را داشته معرفی کرد، سخنگوی او این موضوع را رد کرد و این ادعا را به طور مشخص غلط خواند.

بررسی‌های آژانس یارد نشان می‌دهد که جت شخصی سوئیفت، در بازهٔ زمانی یکم ژانویه تا ۲۹ ژوئیه، ۱۷۰ پرواز را انجام داده‌است. او به طور میانگین ۱۵.۹ روز و تقریباً هر بار ۸۰ دقیقه را در هوا بوده و ۱۳۹.۳۶ مایل را در هر پرواز پیموده‌است.

مجموع انتشار گازهای گلخانه‌ای بر اثر پرواز در سال ۲۰۲۲، ۸, ۲۹۳.۵۴ تن محسابه شده که این رقم ۱۱۸۴.۸ برابر بیشتر از میانگین کل انتشار سالانه معمول توسط یک فرد است.

پس از اینکه طرفداران سلبریتی‌هایی چون دریک، ترویس اسکات و کایلی جنر، آن‌ها را به علت استفاده از جت شخصی برای سفرهای کوتاه در بحران عمیق آب و هوایی نقد کردند، آژانس یارد این اطلاعات را از حساب توئیتر Celebrity Jets جمع‌آوری کرده‌است که به طور خودکار هواپیماهای خاص را ردیابی می‌کند تا تأثیر مخرب استفاده از جت شخصی را برجسته کند.

جت‌های خصوصی در سال بیش از ۳۳ میلیون تن گاز گلخانه‌ای منتشر می‌کنند که این مقدار بیشتر از انتشار گاز گلخانه‌ای در سال در کشور دانمارک است.

بازیگر «مختارنامه» با تاکید بر اینکه در سینمای ایران فیلم‌های مذهبی کم ساخته نشده است، گفت: عاشورا و محرم بخشی از فرهنگ ماست که با آن بزرگ شده‌ایم. رضا کیانیان در پاسخ به این پرسش که چرا تولید فیلم‌های سینمای ایران با مضامین دینی و آیینی به خصوص محرم، کمرنگ بوده است، بیان کرد: اتفاقاً فیلم‌های مذهبی و آیینی ما کم نبوده است. وی افزود: همیشه فیلم تبلیغی فیلم خوبی نیست، فیلمی مانند روز واقعه تبلیغی نیست به همین دلیل هر روز هم می‌توان آن را دید و همیشه هم می‌شود آن را نمایش داد.

بازیگر فیلم سینمایی آژانس شیشه‌ای (ابراهیم حاتمی‌کیا، ۱۳۷۶) اظهار داشت: وقتی پای تبلیغ به وسط می‌آید خروجی اثر، شبیه هنرهایی می‌شود که مثلاً در شوروی بود، آیا امروز کسی حتی یکی از این فیلم‌ها را به خاطر دارد؟

کیانیان خاطرنشان کرد: وقتی موضوع زنده باشد، فیلم خودش ساخته می‌شود اما وقتی زنده نباشد نمی‌شود به زور زنده‌اش کرد.

بازیگر مجموعه تلویزیونی کیف انگلیسی (سیدضیااالدین دری ۱۳۷۸) تاکید کرد: نکته این است که فضای دینی و آیینی از باقی فضاها جدا نیست. یعنی همه فضاها، روحیه و فرهنگ ما و تمام خواست و نیاز ما به عنوان یک ایرانی در هم بافته شده است و نمی‌شود یک بخش آن را جدا کرد و مهم شمرد.

کیانیان با بیان اینکه ما اگر در ایران هستیم و عاشورا و محرم بخشی از فرهنگ ماست، خاطرنشان کرد: فرهنگ عاشورا با ما امین شده و هرگز نمی‌توان ندیده‌اش بگیریم.

وی در خصوص نمایش‌های آیینی اظهار داشت: نمایش آیینی، سنتی خوب و باارزش است و باید به عنوان میراث ملی حفظ شود اما جامعه امروز به عنوان فرم نمایش نوع مدرن روایتگری را می‌پسندد.

رضا کیانیان با بیان اینکه آیینی و سنتی خواندن نقالی ایراد بزرگی است گفت: معنای آیینی و سنتی خواندن نقالی این است که ما باید به گذشته نگاه کنیم و به جلو نگاه نکنیم و چیزهای قدیمی را زنده کنیم.

این بازیگر در ادامه توضیح داد: در صورتی که اگر چیزی مرده است حقش است و اگر زنده است نیز حقش است. ما نباید سعی کنیم مرده را زنده کنیم بلکه باید زنده‌ها را حفظ کنیم.

وی در ادامه با بیان اینکه روایتگری ذات نمایش است اظهار داشت: اگر روایت را از بازی جدا کنیم روح نمایش وجود نخواهد داشت. پس روایت بخشی از نمایش نیست بلکه هنر نمایش با روایت معنا پیدا می‌کند.